IEC 61643-31 Niskonapięciowe urządzenia przeciwprzepięciowe – Część 31: Wymagania i metody badań SPD do instalacji fotowoltaicznych

Niniejsza norma brytyjska jest brytyjską implementacją normy EN 61643-31:2019. Wywodzi się z normy IEC 61643-31:2018.

Zastępuje normę EN 50539-11:2013+A1:2014, która została wycofana.

Zakres:

Niniejsza część IEC 61643 ma zastosowanie do urządzeń przeciwprzepięciowych (SPD), przeznaczonych do ochrony przed przepięciami przed pośrednimi i bezpośrednimi skutkami wyładowań atmosferycznych lub innych przejściowych przepięć. Urządzenia te przeznaczone są do podłączenia po stronie prądu stałego instalacji fotowoltaicznych o napięciu do 1 500 V DC.

Urządzenia te zawierają co najmniej jeden element nieliniowy i są przeznaczone do ograniczania przepięć i odwracania prądów udarowych. Ustanawia się charakterystykę działania, wymagania bezpieczeństwa, standardowe metody testowania i oceny.

SPD zgodne z tą normą przeznaczone są wyłącznie do montażu po stronie DC generatorów fotowoltaicznych i po stronie DC falowników.

Urządzenia SPD do systemów fotowoltaicznych z magazynowaniem energii (np. akumulatory, baterie kondensatorów) nie są uwzględnione.

Urządzenia SPD z oddzielnymi zaciskami wejściowymi i wyjściowymi, które zawierają określoną impedancję szeregową pomiędzy tymi zaciskami (tzw. dwuportowe urządzenia SPD zgodnie z IEC 61643-11:2011) nie są uwzględnione. SPD zgodne z tą normą są przeznaczone do trwałego podłączenia tam, gdzie podłączanie i odłączanie stacjonarnych SPD może być wykonane wyłącznie za pomocą narzędzia. Niniejsza norma nie dotyczy przenośnych SPD

UWAGA 1 Ogólnie rzecz biorąc, urządzenia SPD do zastosowań fotowoltaicznych nie zawierają określonej impedancji szeregowej pomiędzy zaciskami wejściowymi/wyjściowymi ze względu na względy efektywności energetycznej.

UWAGA 2 Ilekroć w tym dokumencie jest mowa o systemie elektroenergetycznym lub systemie elektroenergetycznym, odnosi się to do strony prądu stałego instalacji fotowoltaicznej.