Opis/streszczenie:
Niniejsza Norma Międzynarodowa ma zastosowanie do urządzeń do ochrony przeciwprzepięciowej sieci telekomunikacyjnych i sygnalizacyjnych przed pośrednimi i bezpośrednimi skutkami wyładowań atmosferycznych lub innych przejściowych przepięć.
Specyfikacje służą zapewnieniu spełnienia niezbędnych wymagań ogranicznikom przepięć niskiego napięcia stosowanym do ochrony w sieciach telekomunikacyjnych i sygnalizacyjnych. W tym celu bierze się pod uwagę dwa podstawowe typy obwodów ograniczników przepięć niskiego napięcia: zawierające wyłącznie element ograniczający napięcie oraz te, które zawierają element ograniczający napięcie i prąd w obudowie.
Wymagania stawiane ogranicznikom niskiego napięcia dotyczą ogólnych wymagań dotyczących identyfikacji i dokumentacji wyrobów, oznakowania urządzeń przeciwprzepięciowych niskiego napięcia oraz wymagań elektrycznych, mechanicznych i środowiskowych.
Wymagania elektryczne mają na celu zapewnienie, że funkcje ograniczania napięcia i prądu oraz możliwości transmisji sygnału urządzenia przeciwprzepięciowego niskiego napięcia spełniają swoje zadanie.
Jeśli chodzi o ograniczenie napięcia, podano wymagania dotyczące maksymalnego ciągłego napięcia roboczego, rezystancji izolacji, ograniczenia napięcia podczas oddziaływania impulsu, resetowania impulsu, trwałości prądu przemiennego, trwałości impulsu dla funkcji ograniczania napięcia, zwarć spowodowanych nadmiernym naprężeniem i wielostopniowego testu SPD w martwym polu.
Jeśli chodzi o ograniczenie prądu, podano wymagania dotyczące prądu znamionowego, rezystancji szeregowej, czasu reakcji, czasu resetowania prądu, maksymalnego napięcia odłączenia, trwałości AC dla funkcji ograniczania prądu i trwałości impulsu dla funkcji ograniczania prądu.
Ponadto określono test obciążenia operacyjnego. Jeśli chodzi o możliwości transmisji, podano wymagania dotyczące pojemności, strat wtrąceniowych i odbiciowych, równowagi wzdłużnej, współczynnika błędów bitowych i tłumienia przesłuchu bliskiego końca.
Wymagania mechaniczne mają na celu zapewnienie, że ogranicznik przepięć niskiego napięcia wykazuje wystarczającą wytrzymałość mechaniczną instalacji, nie ulega uszkodzeniu na skutek wnikania ciał stałych, wody lub ognia oraz jest wystarczająco ognioodporny. Określono także wymagania dotyczące ochrony przed kontaktem bezpośrednim.
Wymagania środowiskowe mają na celu zapewnienie, że ogranicznik przepięć niskiego napięcia nie zostanie uszkodzony przez warunki środowiskowe (temperatura, wilgotność). W celu sprawdzenia, czy ogranicznik przepięć niskiego napięcia spełnia wymagania, w niniejszej normie określono odpowiednie metody badań.
W stosunku do poprzedniej wersji tej normy zmodyfikowano i uzupełniono szereg specyfikacji szczegółowych, obejmujących podane zakresy temperatury badania i wilgotności otoczenia.
Ponadto w odpowiednich sekcjach tekstu standardowego uwzględniono, że badaniom podlegają niskonapięciowe ograniczniki przepięć prądu przemiennego zasilane prądem przemiennym, niskonapięciowe ograniczniki przepięć prądu stałego zasilane prądem stałym oraz niskonapięciowe ograniczniki przepięć AC/DC zasilane prądem stałym.
Dodatkowo dodano dwa załączniki zawierające informacje dotyczące podstawowych konfiguracji pomiaru napięciowego poziomu ochrony oraz dotyczące tematyki rezystancji w systemach telekomunikacyjnych.
#!trpst#trp-gettext data-trpgettextoriginal=78#!trpen#Optimized by #!trpst#trp-gettext data-trpgettextoriginal=77#!trpen#Akcelerator Serafinitu#!trpst#/trp-gettext#!trpen##!trpst#/trp-gettext#!trpen#
